تعریف و ماهیت: Scrum یک چارچوب چابک است که با تمرکز بر تیم‌های کوچک و کار در فواصل منظم کار می‌کند. وظیفه‌های اصلی در قالب رویدادها و نقش‌ها سازمان‌دهی می‌شوند تا تحویل ارزش به مشتری بهبود یابد.
ویژگی‌های کلیدی:
اسپرینت‌ها: دوره‌های زمانی مشخص (معمولاً ۲ تا ۴ هفته) که در آنها یک مجموعه از کارهای برنامه‌ریزی‌شده تکمیل می‌شود.
Daily Scrum (جلسه‌ی روزانه): نشست کوتاه روزانه (معمولاً ۱۵ دقیقه) برای هماهنگی تیم و بررسی پیشرفت و موانع.
Sprint Planning: جلسهٔ برنامه‌ریزی هر اسپرینت برای تعیین هدف و کارهای قابل انجام در آن دوره.
Sprint Review و Retrospective: بازنگری کارها در پایان هر اسپرینت و بازنگری فرآیندها جهت بهبود مستمر.
مالک محصول (Product Owner) و تیم توسعه و Scrum Master به عنوان نقش‌های کلیدی حضور دارند.
مزایا:
پاسخگویی سریع به تغییرات و نیازهای کارفرما؛ ارزش افزوده در هر اسپرینت.
شفافیت بالا از طریق رویدادها و مستندسازی سبک و قابل دسترس.
بهبود مستمر فرآیندها با Retrospectiveهای منظم.
معایب و محدودیت‌ها:
پیاده‌سازی موفق به بستگی به فرهنگ تیمی و حرفه‌ای بودن اعضا دارد.
ممکن است هدایت پروژه به سمت دامنهٔ غیرقابل پیش‌بینی شود اگر دامنهٔ کار خیلی گسترده باشد.
نیاز به آموزش و صداقت در تیم برای پذیرش بازخورد و اختلاف نظر.
کجا مناسب است؟: پروژه‌های با نیازهای پویای کاربر و همکاری نزدیک با مشتری یا کارفرما، تیم‌های کوچک تا متوسط و محیط‌های فناوری محور.
نکات اجرایی:
تعریف دقیق نقش‌ها: Product Owner، Scrum Master، تیم توسعه.
نگه‌داشتن Backlog محصول با اولویت‌بندی مداوم و بازبینی منظم.
تسهیل جلسات با قوانین کوتاه و هدفمند تا حفظ فشار زمانی و تمرکز تیم.