شناخت محیط پیاده‌سازی و الزامات پایه
زبان‌های برنامه‌نویسی و فریم ورک ها: تشریح زبان‌های انتخاب‌شده و دلایل انتخاب هر کدام، همراه با نسخه‌ها و محدودیت‌های پشتیبانی شده.
محیط توسعه و ابزارها: IDE، سیستم‌های مدیریت بسته، کنترل نسخه، و کانتینرسازی (مثلاً Docker) یا محیط‌های اجرایی مشابه.
معماری فریم‌ورک و ساختار پروژه: نمایش نمودار سلسله‌مراتبی کدها، ماژول‌های کلیدی، و قراردادهای رابط‌ها (APIs) بین ماژول‌ها.
سکو و قابلیت‌های غیرعملیاتی: نیازهای امنیتی، کارایی، مقیاس‌پذیری، و مدیریت خطا.

ترسیم برنامه پیاده‌سازی
تقسیم‌بندی وظایف به واحدهای کوچک: هر وظیفه یا کارایی به واحدهای تابعی مشخص تقسیم می‌شود تا توسعه و تست آن‌ها ساده‌تر باشد.
نقشه راه کوتاه‌مدت و بلندمدت: تعیین اولویت‌بندی وظایف، مدت زمان تقریبی برای هر بخش و معیارهای پذیرش.
معماری تست‌محور: تعیین رویکرد TDD/BDD یا هر رویکرد مناسب پروژه و نحوه ادغام با چرخه توسعه.

پیاده‌سازی بخش به بخش
ایجاد ساختار پروژه: ایجاد پوشه‌ها و فایل‌های پایه، پیکربندی ابتدایی، و تنظیمات محیط.
پیاده‌سازی مدل‌های داده و نگهداری وضعیت: طراحی مدل‌های داده، کلاس‌ها یا ساختارهای مناسب برای نگهداری وضعیت، و تبدیل آن‌ها به شیء یا داده‌های خام.
پیاده‌سازی منطق کسب‌وکار: نوشتن توابع اصلی، الگوریتم‌ها و منطق تصمیم‌گیری مطابق الزامات.
تعامل با منابع خارجی: پیاده‌سازی ارتباط با پایگاه داده‌ها، خدمات وب، یا سایر سیستم‌ها با استفاده از الگوهای استاندارد (فرضیه، Adapter، Repository).
مدیریت خطا و استثناها: تعیین استراتژی مدیریت خطا، گزارش‌دهی، و رفتارهای قابل پیش‌بینی خارج از حالت عادی.
امنیت و دسترسی: اعمال کنترل‌های دسترسی، اعتبارسنجی ورودی، و حفاظت از داده‌ها در حین پردازش.

طراحی و پیاده‌سازی رابط‌های کاربری (در صورت وجود)
رابط‌های کاربری قدامی: طراحی و پیاده‌سازی صفحات یا کامپوننت‌های کلیدی با تمرکز بر کاربری ساده و پاسخگو.
ارتباط با بخش‌های پشتی: مدل‌های داده‌ای و سرویس‌هایی که با فرانت‌اند تعامل دارند و نحوه مدیریت وضعیت کاربر.
استانداردهای کار با داده‌ها: فرمت‌های داده، کلاس‌های مدل، و توابع نگهداری وضعیت کاربر.

مدیریت داده و هم‌زمانی
استراتژی دسترسی به داده‌ها: روش‌های خواندن و نوشتن داده، کشینگ، و کار با تراکنش‌ها.
هم‌زمانی و هم‌ریسک‌پذیری: نحوه مدیریت هم‌زمانی، قفل‌گذاری، و رفتار در برابر شرایط رقابت.

تست‌پذیری و اعتبارسنجی کدنویسی
تست واحد و سطح بالا: نوشتن تست‌های واحد برای اجزای کلیدی و تست‌های یکپارچه برای تعامل بین ماژول‌ها.
تست کارایی و مقیاس‌پذیری: اجرای آزمایش‌های بار و بررسی شاخص‌های کارایی، واکنش‌پذیری و مصرف منابع.
تست امنیتی پایه: بررسی آسیب‌پذیری‌های رایج، اعتبارسنجی ورودی‌ها و تست نفوذ ساده.
ادغام با CI/CD: تنظیم خط لوله‌های پیوستگی یکپارچه برای اجرای خودکار تست‌ها و استقرار.

مدیریت نسخه و نگهداری کد
سیستم‌های کنترل نسخه: استراتژی شاخه‌بندی، سیاست‌های نام‌گذاری، و فرآیند بازبینی کد (code review).
معماری ماژولار و طراحی رضاist: حفظ جدایی مسئولیت‌ها، قابلیت گسترش و کوتاه‌سازی چرخه تغییرات.
مستندسازی کد و استانداردها: استفاده از کامنت‌ها، Docstringها یا مستندات داخلی، و راهنماهای توسعه.

پیاده‌سازی قابلیت‌های غیرتکراری و نکات عملی
کد شفاف و قابل فهم: استفاده از نام‌های واضح، کوتاه بودن توابع، و مستند بودن قراردادهای رابط.
نوشتن تست‌های قابل تکرار: ایجاد داده‌های تست مستقل و قابل بازتولید در هر محیط.
پیشگیری از مشکلات رایج: جلوگیری از تک‌مختص بودن کد، کاهش coupling، و حفظ cohesion.
استفاده از الگوهای طراحی معتبر: Strategy, Factory, Adapter, Decorator و غیره متناسب با مسئله.

بازبینی کدنویسی و بهبود مستمر
بازبینی هم‌تیمی‌ها: جلسات کد‌نگری برای افزایش کیفیت و یادگیری تیم.
بازخورد از کاربران و تیم‌های دیگر: جمع‌آوری بازخورد از استفاده‌کردن و ترجمه آن به بهبودهای پیاده‌سازی.
ثبت تجربیات پروژه: ثبت اقدام‌های عملی و درس‌های آموخته برای پروژه‌های آینده.

مستندسازی فنی پیاده‌سازی
دستگاه‌های کاربری و مثال‌ها: ارائه راهنماهای گام‌به‌گام برای نصب، پیکربندی و اجرای پروژه.
قراردادهای رابط و دیتابیس: مستندسازی APIها، فرمت داده‌ها و جداول/ساختارهای دیتابیس.
راهنمای نگهداری و توسعه آینده: نکات نگهداری، تغییرات مورد انتظار و برنامه‌های توسعه.

نکته‌های کلیدی برای موفقیت پیاده‌سازی
اطمینان از همسویی کامل با الزامات تعیین‌شده در فاز تحلیل.
رعایت استانداردهای کیفیت کد و پیاده‌سازی با رویکرد Test-Driven یا نمونه‌های معتبر.
استفاده از ابزارهای اتوماسیون برای تست، linting، و فرایندهای انتشار.
حفظ ارتباط نزدیک با تیم طراحی و مدیر پروژه جهت جلوگیری از انحراف از هدف.